Reis door WA en laatste dag Brisbane (3)

Vervolg :)

Het nadeel aan alleen reizen is dat wanneer je dan toch maar een echte camping bezoekt je vaak moet betalen voor 2 personen.. Af en toe heb je natuurlijk wel een douche nodig, dus dan gaan we er toch maar voor.

Ik had weinig informatie over het volgende deel van de reis en de informatie balies hadden vaak alleen informatie over hun eigen dorpje. Ik ben dus maar af en toe een zijweg ingeslagen op zoek naar mooie locaties, en die waren er! Ookal was mijn wagentje super luxe, hij kon niet echt door de dirtroads. Die plekken heb ik dus moeten missen, maar dat geeft me meteen een reden om een keer terug te gaan!

Aangekomen in Denmark (een plaatsje in zuid WA), heb ik mijn kamp opgezet en met m'n mams geskyped. Dat was wel even prettig, we hadden het nog over de QUT scholarship die ik waarschijnlijk niet zou krijgen en dat ik elk moment een afwijzing verwachtte. Daarna bij een winery wezen dineren, geweldig goed eten en heerlijke wijn! Voor het eerst dat ik naar een echt restaurant ben gegaan alleen, wel weer een ervaring rijker.

07 December 2017, verder gereden naar frenchman's bay NP en daar bij een plek op een heuvel gestopt om te genieten van het uitzicht en even te rusten van het vele rijden. Daar had ik zowaar weer even bereik en ik zag dat ik een email had ontvangen van QUT..... Huh?.. Lees ik dat wel goed??
Jaaaaaaaa!! Ik heb een scholarship aangeboden gekregen!! Wie had dat gedacht, na 20 keer nalezen m'n ouders uit bed gebeld met het goede nieuws, ik was compleet overdonderd, wat een geweldige kans! Ik dacht dat mn geluk wel een keer zou ophouden.

Vanuit Denmark naar Albany naar de Sterling Range. Een vreemd gezicht uit de vlaktes van de outback doemt opeens een bergrug op. Hier heb ik ook overnacht, zoals elke nacht, tentje opzetten, luchtbedje opblazen en koken. Op deze camping waren weer veel grey nomads, mensen van mijn leeftijd kwam ik eigenlijk niet tegen. Gelukkig zijn die grey nomads altijd wel in voor een praatje. Later kwam er nog een vrouw bij die ook alleen was, ik had haar uitgenodigd voor een glas wijn en wat chocolade en een gesprek, om het goede nieuws te vieren. Wat een fantastische vrouw en een geweldig gesprek, ze heette Katja en haar ouders kwamen oorspronkelijk uit Nederland. Ze is full-time moeder van 4 kinderen en had even tijd voor haarzelf nodig, daarom had ze besloten alleen rond te gaan reizen door de natuur en veel te wandelen. Inspirerende verhalen vertelde ze en zo zaten we tot 2 uur 's nachts aan de wijn (port ook inmiddels) en snacks te praten onder de sterren. Ze nodigde me nog uit, mocht ik ooit weer in Denmark komen om bij haar familie op bezoek te komen. Zo ontmoet je geweldige mensen die je anders niet had leren kennen.

Vanuit de Sterling Range wou ik wel door naar Esperance, maar dat was eigenlijk nog wel erg ver en ik had nog maar ongeveer een week over. Daarom besloten om Fitzgerald NP nog aan te doen maar vanaf daar mijn weg naar Wave Rock te maken. Dat liep niet geheel als gepland door moeilijkheden met kamperen. Daarom in Albany overnacht en vanuit daar de weg vervolgd naar Wave Rock, dat was nog wel een eind (400km). Een heel lang stuk van hetzelfde landschap al kwam ik tot mijn verbazing langs enorme ondiepe zoutmeren, waar echt water in stond! Later kwam ik erachter dat dat water er voor het eerst in 30 jaar weer was. Goede timing!

Eenmaal bij Wave Rock (near Hyden) kwam ik op de camping aan, waar een geweldig vriendelijke man me alles over de omgeving vertelde, het allerbeste informatie punt van WA! Helaas een beetje laat, maar toch mooi. Het was er 42 graden, gelukkig was de luchtvochtigheid wel laag. Wave Rock was erg indrukwekkend. Vanuit daar ben ik over de 'Tin Horse Road' gereden, een grap van de lokale boeren die langs 80 km saaie weg allemaal 'paarden' hadden gezet van scrapmetal. De gekste figuren kwamen voorbij, dat maakte de rit een stuk aangenamer.

Ik ben in een streep naar York gereden (dichtbij Perth alweer). Aangezien er weinig te zien was tussen Wave Rock en Perth. Vanuit daar had ik nog bijna een week, dus ben ik maar naar het noorden gegaan, naar de pinnacles desert, waar wij met het gezin 7 jaar geleden ook zijn geweest. Bijzonder om zo weer op precies dezelfde plek te zijn aan de andere kant van de wereld!

Later in Jurien bay nog gekeken of ik een duik zou kunnen maken, helaas waren hier geen duikbedrijven, maar er was wel een bedrijf dat snorkelen met zeeleeuwen aanbood. Nou dat zie ik wel zitten! Deze zeeleeuwen leven nog maar in kleine getalen op een eilandje net uit de kust van Jurien Bay. Een onvergetelijke ervaring om er tussen te zwemmen! Ze zijn zo nieuwschierig en speels, once-in-a-lifetime. Wel spannend in deze wateren aangezien er een paar dagen eerder nog een 4 meter lange tijgerhaai was gespot.. Gelukkig was ik niet alleen.

Beekeepers NP bezocht nog en vanuit daar na een hevige 1.5 uur durende strijd met mieren over mijn tent, mijn weg vervolgd terug naar Perth om de mooie WA reis af te sluiten.

Wat een avontuur en geweldige ervaring om een reis een keer alleen te maken, al miste ik mijn familie wel en is het fijn als je mooie momenten kunt delen, maar het geeft ook veel rust om te kunnen gaan en staan waar en wanneer je wilt, absolute vrijheid!

Van Perth weer naar Brisbane gevlogen waar ik nog 3 dagen heb gespendeerd bij een collega, mijn spullen op orde gebracht, ik hoef niet alles meer mee naar huis! Het vliegtuig in en op naar het koude winterse kikkerlandje in noord-europa om alle lieve vrienden en familie weer te zien! Wat heb ik jullie gemist.

In maart vlieg ik weer terug naar 'the land of Oz', hopelijk zie ik iedereen voor die tijd nog :)
Veel liefs