Hoi allemaal,

Het is weer tijd voor een verhaaltje :)

Na een heeerlijke 3 maanden in de koude, maar warm van liefde en vriendschap, Nederlandse winter zo alweer in Australië hard aan de bak!

Daar sta ik dan, het gevoel van Déjà Vu komt op, opweg naar Düsseldorf, dit keer heb ik aanzienlijk meer moeite met mijn vertrek. De tijd thuis ging zo snel voorbij, het was heerlijk om weer eventjes in Oldenzaal te kunnen wonen en iedereen te kunnen zien in Nederland! Vooral om in de liefdevolle omgeving te zijn van mijn ouders en broers en zussen, dat heeft me veel goed gedaan! Het doet me toch maar weer beseffen hoeveel geluk ik heb met mijn familie en vrienden.

Zo een tijd uit het wetenschaps veld en in Nederland doet me toch twijfelen of ik wel de juiste keuze heb gemaakt, ga ik te snel? Kan ik dit wel? Hoor ik wel thuis in de wetenschap? Wil ik wel mijn lieve familie en vrienden achterlaten? Aan de andere kant zou ik mezelf ook voor m'n kop slaan als ik de kans niet zou pakken. Nu ik weer bezig ben, weet ik het weer zeker, hier ligt mijn passie, het onderzoek boeit me enorm en werken voelt vaak niet eens als werken. Ook helpt het dat ik van eerder nog een stel vrienden heb die nu ook PhD's zijn gaan doen en vorig jaar hun 'honours' deden bij QIMR. Dat zij het zelfde doormaken als ik met een zelfde vooropleiding doet me goed. Op het instituut voel je je al snel dom, al die geweldig briljante wetenschappers die ongelofelijk werk verrichten! Op een universiteit kom je meer andere studenten tegen die in een zelfde leertraject zitten.

De eerste paar dagen verbleef ik bij een collega, zij heeft een extra kamer en dat is ideaal! Niet direct in een hostel maar lekker opgevangen worden in een echt huis. De jetlag sloeg hard toe de eerste 1.5 week, maar gelukkig ging het daarna wel wat beter. Van mijn collega dr huis naar mijn baas zijn huis verhuisd, waar ik op het huis paste en zijn kat verzorgde. Hij was met zijn familie op vakantie naar de VS. Ideaale timing! Zo kon ik mooi de eerste 2 weken vertoefen. Vanuit daar opzoek gegaan naar huisjes, apartementjes bekeken en kamers, zo uiteindelijk in Red Hill beland, ongeveer een half uur lopen van mn werk. Ideaal, beetje beweging en niet té dichtbij werk... Dan werk ik te snel te veel. Mijn nieuwe huisje is eigenlijk ideaal. Het is niet erg groot, maar ik leef hier met twee aussie meiden van mijn leeftijd die ook erg avontuurlijk zijn en vaak op camping/klim trips gaan. Beter kan niet! Ons huisje is een opgeknapte oude queenslander, alle faciliteiten zijn erg modern. We hebben zelfs een grote tuin! Helaas loopt deze wel af. We wonen namelijk op een behoorlijke heuvel, dat zorgt dan wel weer voor fantastische uitzichten! Ik kijk vanuit mijn kamer uit op Mt Coot Tha waar de zon achter ondergaat, echt een prachtig gezicht. Vooral als het net begint te schemeren en vanuit de zijtak van de rivier hier dichtbij alle flying foxes (honderden!) richting de bossen vliegen.

Veel kleine struggelingen gehad helaas, kan niet altijd feest zijn hè. Gelukkig allemaal klein en overkombaar. Zo ben ik in mijn klungeligheid in de eerste 2 weken al mijn toegangspas van mn werk verloren.. haha typisch Lianne weer... En kwam mijn nieuwe Ikea bed met een krom onderdeel. Achja, hopelijk houd mijn ongeluk snel op.

Ondertussen opzoek naar een autotje om rond te kunnen komen en af en toe in het weekend een keer lekker te kunnen herladen in het regenwoud. Dat kan ik wel gebruiken, het is hier zo handig, bijna nodig om een auto te hebben.

Nu alweer in mijn derde week van m'n PhD wat vreemd! Ik heb zelfs een staff pasje en PhD student pasje gekregen van de universiteit, een erg vreemd maar geweldig idee. Mijn project begint al een degelijke vorm aan te nemen al moet ik nog veel bijlezen en mijn hersenen aan het werk zetten. So far so good, de huidige plannen zijn echt geweldig in mijn ogen! Het zou toch zo fantastisch zijn als ik dit echt zou mogen gaan doen! Over zo'n 2.5 maanden al mijn eerste milestone (een soort go/no-go checkpoint)! Ondertussen moet ik voor de universiteit een online vak volgen en voor QIMR een presentatie en 20 paginas tellend onderzoeksvoorstel schrijven. Dat wordt nog even goed door werken, maar eerst maar eens mijn project bij elkaar sprokkelen.

Ik mis jullie al wel hoor, kom maar gauw een keertje langs! Australië is het zeker waard :)

Veel liefs van die gek aan de andere kant van de wereld