Amber Fort - Jaipur

Na wat goede nachtrust in Jaipur, vanuit waar we kijkend uit het hotelkamer raam echt iets konden zien voor de verandering, gingen we weer op pad! Dit keer door Jaipur zelf en door het Amber Fort in de buurt. We begonnen de dag bij het wind paleis, in de oude stad, ookwel de roze stad genoemd, maar het is eigenlijk een klei kleur (terra cotta). De hele oude stad was vroeger die kleur geverfd ter ere van het bezoek van Prince Albert (VK). Elke zoveel tijd verven ze de hele oude stad opnieuw over. Allereerst ginngen we naar het wind paleis (Hawa Mahal) in de oude stad, waar relatief veel toeristen stonden opeens, dan ook alleen op de 20 meter voor het paleis. Er zat een slangen bezweerder voor het paleis met een stel cobra's in mandjes, precies zoals je het je voor zou stellen. Helaas voor de slangen verwijderen ze de giftanden voor de veiligheid van de eigenaar en mensen eromheen.

Vanuit de oude stad gingen we door naar het Amber Fort, gebouwd van gele en roze zandsteen en wit marmer, wat we keer op keer terug zagen komen in deze omgeving. We kregen hier de optie om per olifant naar het fort te gaan boven op de heuvel of om te lopen. Wij kozen vanwege ethische redenen de benenwagen en liepen onze weg omhoog naar het paleis. Door de heuvels om ons heen zagen we grote stenen muren golven, die allemaal nog onderdeel waren van dit immense fort. Onderweg hadden we de gids opgepikt die ons rondleidde, overal moet je eigenlijk wel verplicht een gids bij je hebben. Ze zijn vriendelijk en leggen veel uit, maar eigenlijk wil je vaak ook wel gewoon wat rondzwerven.

Veel van deze forten hebben een winter en zomer paleis. Ze dachten voor deze vorstelijke gebouwen altijd wel goed na over de architectuur, zo was het winterpaleis voorzien van holle spiegeltjes die het zonlicht zo verbogen dat het goed warmte vasthield. Ook zie je overal enorm gedetailleerd sierlijk handwerk in de muren. De prachtige tuinen werden goed onderhouden door vrouwen in Saree's, een mooi gezicht, maar wat zou ik gek worden van al die onhandige doeken. Een van de zoveel momenten waarop ik de pracht van het land en de kleurrijke cultuur kan zien, maar tegelijkertijd ook enorm blij ben dat ik er niet opgegroeid ben.

Na het Amber Fort gingen we weer terug richtig Jaipur, maar niet voordat we een kijkje namen van een afstand naar het water paleis (Jai Mahal) in een meer in de buurt. Helaas was het zicht niet geweldig door de luchtvervuiling. We liepen er wat rond, bij een deel van de kade werd een bollywood film opgenomen, er werd ons verteld dat we niet zomaar rond konden lopen uit veiligheids overwegingen.

Op de weg terug kwamen we langs een stone cutter, die edelstenen verkocht en kwamen we terecht in een doolhof van winkeltjes opgezet om toeristen spullen aan te smeren. Ze zijn erg volhoudend, maar na een hectische zoektocht naar de uitgang, hadden we het gered! Terug in de oude stad werd ons aangeboden om naar het bewoonde city palace te gaan, maar dat was erg duur en interesseerde ons toch niet zoveel. We konden ook naar Jantar Mantar gaan, een observatorium vertelden ze ons, nou dat was een behoorlijk groot open lucht observatorium, een soort astronomie tuin. Erg interessant hoe ze vroeger al zo nauwkeurig de tijd bij konden houden met enorme zonnewijzers.

We wouden wel graag zelf gewoon even rondlopen en de gids vond dat oke, dus we liepen van Jantar Mantar door de oude stad. Overstekend over de hectische wegen. Van achter kwam een Rickshaw (fiets-taxi) die geen bel/toeter had, hoe dat kan in India geen idee haha, maar de chauffeur met een stel westerse toeristen liet zich niet tegenhouden door de afwezigheid van een toeter, hij heeft toch gewoon een stem? We hoorden opeens 'Beep Beep Beep' hahahaha. We lachten ons allemaal kapot, geweldig! Soms moet je gewoon inventief zijn blijkt maar weer.

Het was indrukwekkend om de duidelijke gevolgen van polio te zien in het straatbeeld en de manier waarop veel mensen helaas geen toegang hebben tot goede gezondheids zorg. Na wat winkeltjes te hebben bezocht en achter gelaten in een rotzooi kwamen we weer aan bij het wind paleis (Hawa Mahal). Die rotzooi werd veroorzaakt door de winkeleigenaren. Zodra je binnen liep moest je gaan zitten en haalden ze de halve winkel tevoorschijn. Oh wil je een andere kleur?? What about this?? Or this?? Pff niet te doen, wij wouden gewoon rustig even rondkijken, maar dat bestaat in India niet, niet voor toeristen in ieder geval.

Voor wat welverdiende rust gingen we nog even langs een tempel compleet gemaakt van wit marmer. Een tempel in het teken van de god van de luxe. Bij de tempel stonden ook weer kraampjes die een populare snack verkochten 'Pani Puri'. Een soort gefrituurd hol deegballetje, gevuld met wat aardappel en een onbekende vloeistof. We besloten het maar te proberen en het had opzich weinig smaak maar was ietwat zoet. Best oke, maar Jess hield er niet van.

Op naar de echte onderdompeling in Indiase cultuur. Een etentje bij de gids thuis, in de buurt van Jaipur. Toen we aankwamen werden we meteen begroet door de familie die alleen in een huis wonen. Zijn vrouw gaf ons een ketting van goudsbloemen en een bindi met rijstkorrel voor geluk (zo'n rode stip op het voorhoofd). We kwamen binnen in zijn voor Indiase standaard luxe huis en ontmoetten de rest van zijn familie, zijn zoons en kleinkinderen. Zijn schoondochter moest uit traditie te allen tijde haar gezicht verhullen wanneer Kan Singh in dezelfde ruimte was. Ze waren allemaal erg vriendelijk, we dronken een Indiaas biertje en kregen eerst wat snacks. Op het gegeven moment werd Jess naar beneden geroepen, maar alleen Jess... Ik dacht die zal vast even moeten helpen met het eten ofzo. Tot ze na een kwartiertje weer naar boven kwam, compleet gesluierd! Toen was het mijn beurt, Kan Singh's vrouw kleedde me in hun dagelijkse kleding. Ik in mijn onhandige stijl, had natuurlijk moeite de trap op te komen met al die sluiers. Opeens was daar ook de buurman en even later zijn moeder en nog iets later, meer random mensen uit de buurt. Ze zien er toch niet zo vaak westerse mensen. Wij wilden voor de bruiloft toch wel graag een beetje leren te dansen op z'n Indiaas. Dat hebben we geweten, ze hadden een goede amplifier in de voortuin en blasten de Indiase hits terwijl ze ons proberen te leren hoe traditioneel te dansen. Alle sluiers gingen overal heen en we zijn volgens mij toch vrij viraal gegaan op de Indiase kant van facebook hahaha. Tijd voor het eten! Nog even had de vrouw wat afval weggegooid, dan ook echt weggegooid, over de schutting... Out of sight, out of mind? man man man. Toch wat een geluk om zo echt ondergedompeld te worden in de cultuur. Met onze nieuwe dans skills en behoorlijk volle buik terug naar het hotel om er maar mooi over verder te dromen. Morgen weer een nieuwe hectische dag.