The Speech

Dag 4 Pushkar --> Bichoon --> Jaipur

Na wat welverdiende en heerlijke nachtrust ontwaakten we rustig en klommen op een apartementje om de zonsopgang over Pushkar te bewonderen. Helaas is de luchtvervuiling redelijk aanwezig en zie je dus vaak niet een duidelijke zonsopgang of ondergang.

We begonnen de dag met een typisch Indiaas ontbijt, curry. We gingen daarna in de ochtend nog eventjes een tochtje maken langs het heilige meer in Pushkar, waarna we verder reden richting Jaipur. Onderweg stopten we bij het geboorte dorp van Kan Singh, een geweldige belevenis! Het was interessant om ook eens een drop te kunnen zien buiten alle grotere steden op ons lijstje. Wij waren duidelijk de hoofd attractie, veel mensen kwamen hun huizen en winkeltjes uit om even te koekeloeren. Overal lopen zoals gewoonlijk biggetjes, geiten en koeien rond, zelfs een pauw! We stopten kort bij het huis, dat nu verlaten en verwaarloosd was, waar Kan Singh was geboren. Maar eerst... Street food! Vond dat toch wel even spannend in verband met infectiegevaar, maar toch maar voor gegaan. Best pittige snacks, Kachori, maar wel lekker.

We zagen op het gegeven moment wat school kinderen die vrij verlegen waren en in eerste instantie niet op de foto durfden. Kan Singh stelde daarom voor om langs de middelbare school in het dorp te gaan. Allereerst moesten de hekken van het slot en we konden naar binnen. Veel kinderen kwamen al onze kant op, veel blikken, zwaaien en verzoeken om selfies. We ontmoeten het schoolhoofd die ons rondleidt, we mogen natuurlijk geen klas missen. De klaslokalen zijn eigenlijk alleen een kamer, waar de kinderen op doeken op de grond zitten, luisterend naar de docent die bij een krijtbord uitleg geeft over natuurkunde, aardrijkskunde, biologie en zo verder. De kinderen hadden goede boeken en spraken een goed stukje engels. Een stel laatstejaars jongens liepen steeds achter ons todat een strenge oudere leraar ze weg joeg, dit gebeurde minstens vier keer, je zag ze uitspreiden naar alle kanten om straf te voorkomen, het was voor ons hilarisch.

Op het binnenpleintje was een assembly bezig met allemaal jongens, die naar wij hoorden op een soort kamp zouden gaan. Er stond een rij tafels waar leraren aan zaten en ze waren uitleg aan het geven in Hindi. Ze vroegen ons na onze klassentour om daar bij te gaan zitten. Wij konden er natuurlijk geen klap van verstaan. Na een tijdje kwamen ze naar ons toe en vroegen of we niet even konden speechen voor de kids. Eeehmm.. Wat moeten we zeggen dan?.. Jess was zo vriendelijk om mij op te offeren, dus daar ging ik. Ik heb ze in eenvoudig engels uitgelegd hoe belangrijk school is en waarom ze er hun best moeten doen. Daarna was het toch nog Jess haar beurt die wat over haar familie vertelde. Terug aan de tafel riep Kan Singh naar Jess om mee te komen, ik bleef dus maar even zitten totdat de leraar naast me zei dat ze weggingen, toch maar hollen dus. We hadden nog eventjes met het schoolhoofd gebabbeld in zijn kantoor, waar vreemd genoeg naast afbeeldingen van officials ook een afbeelding van wat ik me voorstel een bollywood acteur was met een ontbloot bovenlichaam en een pistool. 'Everything is possible in India'. De man was super aardig en authentiek, hij legde ons uit over hoe hij zijn baan zag als zijn heilige taak om de jongere generatie op te leiden.

We gingen na ons school avontuur nog even 'thee' drinken bij de lokale theeman. Hij sprak helemaal niet maar was verder vriendelijk en maakte geweldige chai. Het halve dorp kwam erbij zitten maar helaas spraken mensen daar weinig engels. Een indrukwekkende dag weer, zoals er velen zullen volgen. Later meer!