Madeira, even er helemaal uit

Lieve familie en vrienden,

Bij deze maar weer eens een long overdue verhaaltje vanuit het mooie York alweer.

Eind augustus, begin september was het eindelijk tijd voor een welverdiende vakantie. Ik had net een drukke tijd achter de rug op het werk en mijn student was de week voor mijn vakantie klaar met haar project, beter had niet gekund. Overgens ontzettend trots op haar! Wat een topper en wat een voldaan gevoel om haar begeleid te mogen hebben.

De vakantie was een paar maanden eerder gepland met Celeste, een goede vriendin van me die ik vooral in Melbourne beter heb leren kennen, we werden snel close en hebben elkaar zo goed en zo kwaad als het ging door de lockdowns daar geholpen. Nu woonde Celeste nog in Melbourne en hadden we eigenlijk vorig jaar al willen afspreken, maar in de tijd dat zij in Europa zou zijn, ging ik net verhuizen naar hier. Al met al ging er al snel bijna 3 jaar overheen voor we elkaar weer ontmoeten op Madeira. Die plek had ik uitgekozen om de prachtige natuur en de mogelijkheid er mooi te duiken, waar wij beiden van houden.

Aanvliegend naar Madeira kom je al eerst over Vila Baleira, ook een Portugees eiland, dat was mijn eerste blik vanuit het vliegtuig op een prachtige vakantie. Eenmaal aangekomen op Madeira was ik de eerste anderhalve dag alleen en ging ik dus maar vast even wat rust pakken, verkennen en boodschappen doen. Dat boodschappen doen viel toch best tegen aangezien er amper een vlak stukje grond bestaat op Madeira. Vanuit het appartement moest ik zo'n 140 hoogtemeters de berg op om bij de supermarkt te komen, op google maps lijkt het allemaal mooi dichtbij, maar die neemt de hoogtemeters natuurlijk niet mee.. Ons appartement was in Funchal wat een mooie en helaas ook een vrij toeristische stad is die tegen de bergen aanligt. Ik voelde me wel meteen weer thuis in het subtropische klimaat, ik mis dan Brisbane toch wel weer behoorlijk. Prachtige planten die zonder enige moeite overal wild groeien en de vrijheid van het dragen van een korte broek ten alle tijden.

De tweede dag had ik meteen een verfriscursus voor het duiken gepland staan, het was namelijk ook alweer 3 jaar geleden dat ik voor het laatst had gedoken en ik was toch wel weer behoorlijk nerveus om het weer te proberen. Ik blijf toch echt nederlander en was dan ook een half uur te vroeg op locatie (had flink wat speling genomen om het te kunnen vinden). Ik kreeg alle gereedschap aangemeten en daar ging ik samen met een oudere Britse man en de instructeur eerst het hotel zwembad in, de gasten keken ons ietwat verdwaasd aan. In het zwembad eerst de basis seinen en handelingen weer doorgenomen en toen dat in orde was direct door de oceaan in vanaf de kust, het water inkomen was niet makkelijk aangezien er toch best wel golven waren. Toen dat eenmaal gelukt was vertelde de instructeur ons dat zijn collegas wel eerder een octopus en een zeepaardje hadden gespot, maar dat geluk had hij zelf nog nooit gehad, dus als we iets vonden dan moesten we hem het zeker even laten zien. We gingen onderwater, tot zo'n 10-14 meter en zwommen rustig rond, weer even wennen aan alles en proberen mijn ademhaling onder controle te houden, ik ga vanwege de spanning toch vaak erg snel door mijn voorraad zuurstof tijdens het duiken. Na een tijdje zag ik opeen een zeepaardje! Prachtig! Met z'n staartje hield hij zich vast aan een stukje wier en deinse rustig in de stroming, de instructeur was al iets verder. Ik zwom achter hem aan en trok hem aan z'n vin, kijk! kijk! wees ik.. Tja wat is het teken van een zeepaard onderwater, een haai, octopus of schildpad kende ik wel, maar een zeepaardje... Het zeepaardje was goed gecamoufleerd, dus hem terug vinden was even een uitdaging maar het lukte en de instructeur was dolblij. Later ook nog twee octopussen weten te spotten. Prachtige duik wel en een goede om er weer een beetje in te komen en me zekerder te voelen voor de volgende duiken die we al geboekt hadden. Een op een rif en de ander in en om een wrak.

Na de eerste anderhalve dag kwam in het holst van de nacht ook Celeste aan met de huurauto, super fijn om haar weer te zien! Al meteen was het weer als vanouds ookal is er voor ons beide een heleboel, maar dan ook echt een heleboel, gebeurt in de tussentijd.

Snel meer, voor ik alles alweer vergeet. Duurt me af en toe even om de ruimte en rust te vinden om te schrijven, maar zal het proberen vol te houden :)

Liefs,

Lianne