Reünie en de weg naar Tasmanië - Reisverslag uit Warrnambool, Australië van Lianne Lansink - WaarBenJij.nu Reünie en de weg naar Tasmanië - Reisverslag uit Warrnambool, Australië van Lianne Lansink - WaarBenJij.nu

Reünie en de weg naar Tasmanië

Door: Lianne

Blijf op de hoogte en volg Lianne

20 December 2016 | Australië, Warrnambool

Hoi allemaal,

Voor degene die het verhaal van mijn ouders ook bijhoud, het zal vanaf hier voor ongeveer 7 weken dubbel zijn. Dus aan jou de keuze ;) Ik ben wellicht wel iets slomer haha.

7 dec, verbleven in Jucy Snooze in Christchurch. ’S Avonds vlucht naar Melbourne, 3 stoelen voor mij alleen. Goed voor elkaar, dacht ik zo. ’S Avonds laat aangekomen bij het hostel, dames die daar al waren, waren lichtelijk geïrriteerd, begrijpelijk wel. Voor alles had ik mijn pasje van de kamer nodig, voor de lift, badkamer en alles eigenlijk..

8 dec, voor 10 uur uitgecheckt en even bij het hostel ontbeten waar ik aan de praat kwam met een Indiër die tegenwoordig amerikaan was. Diepe gesprekken over wereld problemen gehad, erg interessant! Deze man had de gedachte dat als alle wereldleiders of landsleider vrouwen zouden zijn de wereld een stuk vrediger zou zijn en er meer geld was voor zorg en onderwijs. Later die middag ben ik naar het station gelopen en in de trein gestapt die me met bijna een uur vertraging bij mijn ouders bracht op Sherwood Park Station bij Warrnambool. Daar mn ouders weer in de armen gesloten, wat een goed gevoel! ’S Avonds verbleven op een camping daar waar we even alle nodige klusjes zoals de was konden doen.

9 dec, Een dagje langer op de camping verbleven waar ook een zwembad en jacuzzi bij was. Moet ook af en toe kunnen.

10 dec, doorgereden de great ocean road op en om de 5 km gestopt bij alle maar dan ook alle uitkijkpunten die wel allemaal een mooi uitzicht gaven. Eenmaal bij de 12 apostelen was het echt heel erg druk met alle Aziaten, no offence. We zijn op een natuur camping gaan staan waar allemaal kangoeroes kwamen ’s avonds, echt een groep van 20+. Ik hou van die vreemde beesten haha.

11 dec, doorgereden naar de volgende plek, onderweg weer mooie uitzichten. Opeens zei m’n moeder op een dirtroad dat ze een koala zag, ik zag hem dacht ik ook toen we waren gestopt, maar ik zag een andere dan mijn moeder, er bleken er later vijf te zitten! Later op de camping waren een heleboel bomen ingepakt met dik plastic bij de stam, dat bleek tegen de koala’s te zijn. Die wel in de omringende bomen zaten. Sommige kon je van erg dichtbij aanschouwen. Het strand in de buurt was erg mooi en lag vol met blue bottle jellyfish, wel even goed uitkijken dus.

12 dec, Op dezelfde plek gebleven voor een extra dag. Veel van de koala’s waren van boom gewisseld en tussen de middag was er een over het grasveld gelopen/gehobbeld. Echt heel bijzonder om mee te maken! In de middag hebben we (mam en ik) op het strand gezeten, daar waren ook minder vliegen. Van alle vliegen overal wordt je trouwens wel knetter gek.

13 dec, Naar Apollo bay gegaan en even op de camping verbleven om contact te leggen met het thuisfront. Op het nieuws zagen we dat in Lorne in het zwemgebied een grote haai van 1.5+ meter zwom.

14 dec, Vanuit Apollo bay vertrokken over Lorne naar Big Hill Campground. Wat zijn die Aussies soms toch heerlijk descriptive. Bij Lorne hebben we even gewandeld en naar slangen en echidna’s gezocht, maar helaas hebben we die niet gevonden. Toen we even zaten bij de Big Hill Campground kwamen er opeens twee Australian King Parrots op onze tafel zitten. Ze klommen zo op m’n been en begonnen van mijn koekje mee te eten. Wat een prachtige kleuren en lekker eigenwijze papegaaien. Toen ik later mijn eigen koekje probeerde op te eten terwijl ik een stukje aanbood aan de papegaai, dacht die toch echt dat het stukje dat ik in mijn mond stak lekkerder was...

15 dec, Naar Melbourne gereden waar we nog een paar dingen aan de camper moesten laten checken zoals de koelkast die nog altijd veel lawaai maakt.. ’S avonds op de boot naar Tasmanië. In het begin ging dat mooi rustig tot we op open zee belanden. Een achtbaan was er niets bij.. In onze hut op de boot in slaap proberen te vallen terwijl je alle kanten op gegooid werd. Mij lukte dat gelukkig erg goed en de boottocht was voor mijn gevoel dan ook erg kort, voor mn ouders duurde het helaas wat langer. De boottocht duurde 10.5 uur, hij vaart dan ook niet heel erg snel.

Het volgende verslagje gaat in Tasmanie verder, tot dan :)

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Lianne

Actief sinds 19 Juni 2016
Verslag gelezen: 168
Totaal aantal bezoekers 19915

Voorgaande reizen:

27 Juni 2022 - 27 Juni 2025

York

23 Augustus 2023 - 02 September 2023

Madeira

19 November 2019 - 03 December 2019

India

03 Juli 2016 - 03 Juli 2017

Australië

Landen bezocht: